هوالحی

خوب من ؛ تنها باید به یک نقطه تکیه کنی.نور از بیرون فریب است و اتکاء به نور بیرون یعنی محرومیت از

حقیقت درون. به خاطر بسپار ؛ اگر محل اتکاء تغییر کند ؛ اتکاء کننده نیز تغییر می کند و لاجرم اتکاء کننده همان

خواهد شد که به آن تکیه دارد. تنها باید به یکی تکیه کنی و او که به یکی تکیه کرده است ؛ خود محکمترین

.تکیه گاه خواهد بود